„Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest” (Ef 4,5)
CHRZEST ŚWIĘTY
KKK 1213 – Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu (vitae spiritualis ianua) i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania: „Chrzest jest sakramentem odrodzenia przez wodę i w słowie”.
„…skoro chrzest jest prawdziwym włączeniem w świętość Boga poprzez wszczepienie w Chrystusa i napełnienie Duchem Świętym, to sprzeczna z tym byłaby postawa człowieka pogodzonego z własną małością, zadowalającego się minimalistyczną etyką i powierzchowną religijnością.
Zadać katechumenowi pytanie: „Czy chcesz przyjąć chrzest?” znaczy zapytać go zarazem: „Czy chcesz zostać świętym?”. Znaczy postawić na jego drodze radykalizm Kazania na Górze: „Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski” (Mt 5, 48).
List apostolski „Novo millennio ineunte”, nr 31
- Rodzice dziecka, najpóźniej na tydzień przed planowanym terminem zgłaszają dziecko do chrztu
- Wymagane dokumenty: odpis metryki urodzenia z USC
- Należy wybrać dwoje chrzestnych: ojca i matkę, Rodziców i chrzestnych obowiązuje spowiedź.
- Rodzice chrzestni winni przedstawić odpowiednie zaświadczenia od swojego Księdza Proboszcza.
Zgodnie z chrześcijańską tradycją, przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to możliwe, chrzestnego. Jego zadaniem jest, w przypadku chrztu osoby dorosłej, towarzyszenie w dochodzeniu do wiary i poznawaniu życia chrześcijańskiego a w przypadku chrztu dziecka ma on wraz z rodzicami przedstawić dziecko do chrztu i pomagać w jego wychowaniu religijnym tak, by prowadziło życie prawdziwie chrześcijańskie.
Chrzestnym więc nie może być każdy. Co więcej, Kościół stawia osobom, które mają być rodzicami chrzestnymi bardzo konkretne wymagania.
Chrzestnym może być ten,kto:
- Jest katolikiem;
- Ma wymagane kwalifikacje i chce pełnić to zadanie;
- Jest wystarczająco dojrzały do pełnienia tego zadania, to znaczy ukończył szesnaście lat;
- Przyjął trzy sakramenty wtajemniczenia: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię;
- Prowadzi życie zgodne z wiarą i zadaniami, jakie ma pełnić;
- Prawo nie zabrania mu pełnienia zadań chrzestnego (tzn. jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej);
- Nie jest ojcem ani matką dziecka /osoby przyjmującej chrzest/.
Obok chrzestnego katolika można również wybrać osobę ochrzczoną nie będącą katolikiem na świadka chrztu.
Zgodnie z tymi normami błędem jest wybór na chrzestnego osoby niepraktykującej, czy żyjącej w związku cywilnym lub konkubinacie (bez ślubu „kościelnego”), albo osoby jawnie występującej przeciwko prawdom wiary i moralności (np. negującej wartość Eucharystii czy spowiedzi oraz sakramentu małżeństwa, popierającej aborcję, małżeństwa homoseksualne, itd.).
Rodzic chrzestny musi przecież, wraz z rodzicami dziecka, wyznać wiarę, w której dziecko ma być ochrzczone i wyrzec się wszelkiego zła!
Powinna być to osoba bliska rodzinie dziecka, mająca z nią częste kontakty (czy może dbać o wiarę dziecka chrzestny, który widuje chrześniaka raz czy dwa razy w roku?). Chrzestny powinien również cieszyć się autorytetem tak, by w razie potrzeby, mógł zwrócić uwagę dziecku i jego rodzicom na błędy czy braki wychowania.
To dlatego, gdy chrzestny nie jest osobiście znany proboszczowi, wymagane jest zaświadczenie z jego rodzinnej parafii, że jest osobą wierzącą i praktykującą.
Nie mogą zostać rodzicami chrzestnymi następujące osoby:
- Nieochrzczeni,
- Należący do jakiejś sekty religijnej,
- Publicznie zapierający się wiary,
- Wrogo ustosunkowani do wiary i religii,
- Publiczni (jawni) grzesznicy,
- Żyjący w małżeństwie bez ślubu kościelnego (wspólne zamieszkanie bez ślubu).
- Przynoszą niemowlę do kościoła, publicznie proszą o chrzest,
- Kreślą znak krzyża na czole dziecka, wyrzekają się szatana,
- Składają wyznanie wiary,
- Otrzymują specjalne błogosławieństwo,
- Doprowadzają dziecko po chrzcie do poznania Boga (spowiedź, I Komunia św., bierzmowanie),
- Spełniają obowiązki religijne (codzienna modlitwa, niedzielna Msza św., sakramenty św.),
- Razem modlą się z dzieckiem i za dziecko,
- Wyjaśniają dziecku odpowiednie znaki religijne, znaczenie świąt i przygotowują się do nich,
- Obchodzą z dzieckiem rocznice chrztu, świętują dzień Patrona,
- Uczą miłości bliźniego (brak kłótni w domu, sąsiedztwie, pomoc sąsiedzka, przebaczenie, uczciwość, szacunek dla starszych),
- Zawierzają dziecko Bogu.
- Wyrzekają się szatana,
- Wyznają wiarę Kościoła, w której dziecko otrzymuje chrzest,
- Otrzymują specjalne błogosławieństwo,
- Trzymają świecę i podają białą szatkę do chrztu,
- Pomagają w chrześcijańskim wychowaniu dziecka,
- Prowadzą prawdziwe życie chrześcijańskie, żyją wiarą, nadzieją i miłością,
- Modlą się za chrześniaka,
- Podarują – odpowiednią do wieku dziecka – książkę religijną,
- Zabiorą dziecko na pielgrzymkę do sanktuarium,
- W razie nie wypełniania obowiązków chrześcijańskich przez rodziców zwracają im uwagę.
Chrzest jest początkiem nowego życia – życia we wspólnocie z Jezusem i z wszystkimi, którzy w Niego wierzą. Na znak zapoczątkowania czegoś nowego otrzymujący chrzest zostaje nazwany po imieniu. Powinno to być imię świętego, który ma być w życiu wzorem i patronem.